پرونده هایی جدید از وزارت دفاع انگلستان

پرونده های جدیدی كه توسط وزارت دفاع انگلستان ارائه شده متشكل از 800 گزارش مبنی بر مشاهده یوفوها در سالهای 1981 تا 1996 است.
برخی از این مشاهدات توسط دانشمندان توجیه شده اند اما بسیاری از آنها همچنان در هاله ای از ابهام و ناشناخته باقی مانده اند. در ادامه 10 گزارش از مشاهده یوفوها در جهان كه تا كنون هیچ توضیح علمی و منطقی برای توجیه آن ارائه نشده است، معرفی خواهند شد.


برخورد راسول در سال 1947: حامیان نظریه یوفو ادعا می كنند ارتش آمریكا هواپیمای ناشناخته سقوط كرده را در این پدیده ضبط كرده است. این رویداد جنجالی كه به خوبی تحت پوشش رسانه ای قرار گرفت به یكی از پر طرفدارترین پدیده های ناشناخته جهان تبدیل شده است. ارتش آمریكا برای توجیه این پدیده اعلام كرده است این انفجار به برخورد بالنی اكتشافی متعلق به برنامه ای طبقه بندی شده به نام مغول تعلق داشته است.

مورد كنت آرنولد در سال 1947: پس از اینكه تاجری آمریكایی به همراه خلبانش ادعا كردند 9 جسم پرنده را به صورت زنجیره ای در نزدیكی كوهستان رنیر دیده اند، رسانه ها این پرونده را مورد بشقاب پرنده نامیدند. آرنولد این اجرام را بشقابهای پرنده ای توصیف كرد كه بر روی آب حركت می كردند. تا كنون توجیهی برای این پرونده ارائه نشده و ارتش آمریكا آن را توهم خوانده است.



پرونده شایعات واشنگتن در سال 1952: این پرونده شامل سری گزارشاتی از مشاهدات یوفوها است كه توسط رادارهای فرودگاهها در سه نقطه متفاوت به ثبت رسیده است. پس از وقوع این پدیده رسانه های داخلی از شكل گیری هیئت رابرتسون در سی آی ای خبر دادند. نیروی هوایی آمریكا در نهایت با این توجیه كه پدیده در اثر واژگونگی در اتمسفر زمین به وجود آمده و سیگنالهایی را به اشتباه به رادارهای فرودگاه ها ارسال كرده است جنجالهای به وجود آمده را آرام كرد.


مورد لولند در سال 1957: در این سال پلیس گزارشهای متعددی مبنی بر اینكه موتور خودرو این افراد در هنگام نزدیك شدن جسمی درخشان و تخم مرغی شكل به صورت ناگهانی از كار افتاده است از رانندگان دریافت كرد. به گفته رانندگان موتور خودروها پس از دور شدن این جسم مجددا به صورت خوكار فعال شده است. نیروی هوایی علت این پدیده را طوفان الكترونیكی عنوان كرد.


برخورد وستال در سال 1966: در این پرونده بیش از 200 دانش آموز و معلم در دو مدرسه در ملبورن اعلام كردند فضاپیمای بیگانه ای را دیده اند كه بر روی دشتی بزرگ فرود آمده و سپس به سوی حومه شهر حركت كرده است. با وجود اینكه شاهدان این پدیده همچنان بر آنچه دیده اند پافشاری می كنند، سازمانهای استرالیایی این جسم ناشناخته را هواپیمای آزمایشی ارتشی خوانده اند.


برخورد اسكله شگ در سال 1967: گزارشهای این واقعه نشان می دهد در این سال جرمی بزرگ با بندر شگ برخورد كرده است كه وزارت دفاع كانادا پس از انجام تحقیقات و بررسی های متعدد این واقعه را به عنوان پدیده ای مرموز و حل نشده دسته بندی كرد و كمیته كاندان كه مسئولیت تحقیق درباره  یوفوها را به عهده دارد موفق به كشف واقعیت این حادثه نشد.


حادثه 1976 در تهران: در این حادثه جسم پرنده ناشناخته ای تجهیزات الكتریكی دو فروند هواپیمای F-4 را به همراه تجهیزات كنترل زمینی از كار انداخت. مقاماتی كه بررسی این موضوع را به عهده داشتند جسم بیگانه را فرازمینی خواندند. توجیهی كه توسط متخصصان ارائه شد نقص تجهیزات الكترونیكی و اشتباه در دید خلبان بوده است.

 تعقیب و گریز سائوپائولو در سال 1986: در این سال در حدود 20 جسم بیگانه پرنده توسط مردم دیده شده و رادارها در نقاط مختلف برزیل آنها را به ثبت رسانده اند. به محض اینكه پنج هواپیمای نظامی برای متوقف كردن این اجسام پرنده به هوا بلند شدند، اجسام از رادارها پاك شده و ناپدید شدند. محققان این اجسام پرنده را ذرات ناشی از برخورد ایستگاه فضایی سوویت با اتمسفر اعلام كردند.


حادثه بلژیك در سالهای 1989 و 1990: در حدود 13 هزار و 500 نفر در این سالها اعلام كردند شاهد پرواز جسمی سه ضلعی عظیم، بی صدا و سیاه رنگی بوده اند و در حدود دو هزار و 600 اظهاریه در رابطه با آنچه دیده شده بود نوشته شد. این جسم توسط رادارهای ناتو نیز ردیابی شد. توضیح و توجیه قانع كننده ای درباره این این جسم پرنده ارائه نشده است و تنها برخی معتقدند تعدادی از شاهدان به احتمال زیاد هلیكوپتری را با یوفو اشتباه گرفته اند.
تصویربرداری از یوفوها در سال 2008 در تركیه: نگهبان شب مجتمع ینی كنت در این سال ادعا كرد از چندین جسم پرنده بیگانه طی دوره ای چهار ماه تصویر برداری كرده است. این تصاویر توسط مركز تحقیقات علوم فضایی سایروس به عنوان مهمترین تصاویری كه تا كنون از یوفوها به ثبت رسیده است، مورد بررسی قرار گرفتند.
منبع: گروه نجوم کویبر