نتایج یک بررسی نشان می‌دهد نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه می‌تواند افزایش سطح اوره وpH بزاق، رنگ‌پریدگی مخاط ، خشکی ، بوی بد و التهاب دهان را در پی داشته باشد.
در این مطالعه که به منظور تعیین تظاهرات دهانی و تغییرات بیوشیمیایی بزاق در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه توسط دکتر کتایون برهانی مجابی، استادیار بیماری‌های دهان و دندان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد، آمده است: تغییرات بزاقی در مبتلایان به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه که تحت‌درمان با همودیالیز هستند، زمینه‌ساز بروز مشکلات دهانی دندانی است.
این مطالعه به صورت مورد و شاهدی بر روی ۲۰ بیمار مبتلا به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه تحت درمان همودیالیز بیمارستان بوعلی سینای قزوین و ۲۰ فرد سالم داوطلب به عنوان گروه شاهد انجام و برای تمام افراد آزمایش اوره ، pH و کلسیم بزاق انجام شد.
رنگ‌پریدگی پوست و مخاط، شکایت از خشکی دهان، بوی بد دهان، التهاب دهان، تغییرات حس چشایی و پرتونگاری پانورامیک نیز در دو گروه بررسی و داده‌ها با آزمون‌های آماری تی و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها حاکی است که میانگین سطح اوره بزاق در گروه بیمار و در گروه شاهد اختلاف آماری معنی‌داری داشتند. همچنین میان pH بزاق بیماران با گروه شاهد از لحاظ آماری اختلاف آماری معنی‌دار مشاهده شد. مقایسه کلسیم بزاق این دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری نداشت.
۸۰ درصد بیماران از خشکی دهان شکایت داشتند، اما هیچ کس در گروه شاهد از خشکی دهان شکایت نداشت. در مقایسه بوی بد دهان و التهاب دهان نیز بین دو گروه اختلاف آماری معنی‌داری بود.
نتایج نهایی این مطالعه نشان می‌دهد: نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه می‌تواند باعث افزایش سطح اوره و pH بزاق، خشکی دهان ، رنگ‌پریدگی مخاط ، بوی بد دهان و التهاب دهان شود.
