چرا بعضی‌ها در خواب راه می‌‌روند؟

اگر شما هم دچار خوابگردی شده‌اید، باید بدانید یک عامل شایع این عارضه کمبود خواب است.
خوابگردی(somnambulism) که تا 4 درصد بزرگسالان دچار آن هستند، می‌تواند باعث گیجی و تیرگی ذهن، حملات بی‌خوابی و حتی صدمات جسمی هنگام گردش شبانه این افراد ‌شود.
خوابگردی در میان کودکان رایج است، اما معمولا با افزایش سن خود به خود برطرف می‌شود.
یک تحقیق جدید بر روی گروهی از خوابگردان در مرکز پژوهش خواب در بیمارستان "ساکرکور" در دانشگاه "مونترآل" در کانادا نشان داد که محرومیت از خواب، خوابگردی را در افراد مستعد این عارضه تشدید می‌‌کند.
40 نفر مشکوک به خوابگردی که در این تحقیق شرکت کرده بودند، در ابتدا از لحاظ الگوهای پایه‌ای خواب در یک بررسی شبانه مورد ارزیابی قرار ‌گرفتند. در ملاقات بعدی بیماران برای تمام عصر و شب بیدار نگه داشته ‌شدند و تحت نظارت مداوم قرار ‌گرفتند.

پس از اینکه این افراد برای 25 ساعت بیدار نگه داشته ‌شدند، صبح روز بعد به آنها اجازه دادند بخوابند.
از این افراد در در طول زمانی که خوابیده بودند، فیلم برداری ویدئویی انجام می‌شد و گروه محققان رفتار آنها را در حین خواب، مانند بازی با روانداز یا تلاش برای پایین آمدن از تختخواب را تحت نظر داشتند.
این افراد بر اساس پیچیدگی رفتارهای‌شان در حین خواب با یک مقیاس سه نمره‌ای مورد ارزیابی قرار می‌گرفتند.
در جلسه اول برای بررسی خصوصیات پایه‌ای خواب، 32 درصد این افراد چنین رفتارهایی را بروز می‌دادند، در حالی که هنگام خواب پس از دوره‌ای بی خوابی در 90 درصد آنها این رفتارها دیده می‌شد.

درمان خوابگردی شامل رعایت بهداشت خواب، داشتن یک برنامه منظم برای خوابیدن(اجتناب از کم خوابی) و اجتناب از مصرف کافئین به خصوص هنگام عصر و شب است.

خوابگردی در واقع نوعی بیداری آمیخته با خواب است. خواب دارای دو مرحله است:

1- حرکات سریع چشم(REM) که اغلب رویاها در آن روی می‌دهد.
2- خواب غیر ‌REM
در خوابگردی، امواج مغزی به صورت ترکیبی از بیداری و خواب غیر REM است.
ایجاد حالتی از بیدارشدگی یا مختل شدن روند خواب نیز می‌تواند باعث خوابگردی شود. بنابراین افرادی که دچار قطع تنفس حین خواب(sleep apnea) می‌شوند، گاهی خوابگردی هم پیدا می‌کنند، چرا که قطع تنفس حین خواب ممکن است حالتی میان بیداری و خواب غیرREM  ایجاد کند.
معمولا افرادی که دچار خوابگردی هستند، دارای سابقه خانوادگی این عارضه هستند، اما هنوز دقیقا روشن نیست که چرا برخی از افراد به آن مبتلا می‌‌شوند و برخی دیگر نه.
خوابگردی در کودکان بیش از بزرگسالان رخ می‌دهد و عاملی که زمینه‌ساز این شیوع بیشتر در کودکان است، شاید این حقیقت باشد که کودکان دارای مقدار بیشتری خواب با امواج آهسته-نوع عمیق خواب غیرREM - هستند که خوابگردی در آن شروع می‌شود.
یکی از نگرانی‌های عمده در خوابگردی امکان آسیب‌دیدن فرد است. اگر خوابگردی به صورت رفتارهای پیچیده‌ای مانند ترک‌کردن خانه یا انجام فعالیت‌هایی که ممکن است به فرد صدمه بزند، بروز ‌کند، فرد مبتلا حتما باید مورد ارزیابی و درمان قرار گیرد. درمان خوابگردی شامل رعایت بهداشت خواب، داشتن یک برنامه منظم برای خوابیدن(اجتناب از کم خوابی) و اجتناب از مصرف کافئین به خصوص هنگام عصر و شب است.
در موارد شدید، دارو برای درمان تجویز می‌شود.