كامل ترين مقاله درباره ي RAM

RAMيكي از انواع حافظه ها و البته پر كاربردترين آنهاست. RAM مخفف اصطلاح Random Access Memory يا حافظه با دستيابي تصادفي بوده و حافظه‌اي قابل خواندن و نوشتن مي‌باشد. توجه داشته باشید که وقتي ما از حافظهءاصلي كامپيوتر حرف‌مي‌زنيم، منظور همان RAM است. اين حافظه به ‌صورت غيرمستقيم در اختيار كاربر یا User قرار می گیرد .
اصولاً اطلاعات و داده‌هاي مربوط به هر برنامه‌اي كه مي‌خواهد اجرا شود، روي RAM قرار مي‌گيرد. دليل انجام اين عمل ايجاد تعادل بين سرعت CPU و ديسك سخت مي‌باشد. از آنجايي كه سرعت CPUها بسيار زياد است و سرعت ديسكهاي سخت نسبت به آنها پايين مي‌باشد، RAM مي‌تواند با قرارگيري بين اين دو يك تعادل سرعت ايجاد نمايد. بنابراين مقدار RAM در مواقعي كه كاربر نياز به اجراي چندين برنامه به طور همزمان را دارد و يا از برنامه‌هاي پر حجم استفاده مي‌كند تأثير به سزايي در سرعت كامپيوتر خواهد داشت.
حافظه RAM به دو دسته تقسيم مي‌شود كه عبارتند از حافظة RAM پويا و حافظة RAM ايستا.
در حافظه RAM پويا یا Dynamic RAM اطلاعات پس از مدت كوتاهي از بين مي‌روند و لذا در هر ثانيه در حدود 250 الي 500 بار بايد اطلاعات موجود در آن تازه یا Refresh گردند. به همين دليل بسيار كند عمل مي‌كنند.
حافظة های ايستا یا Static RAM كه از فليپ فلاپ‌ها تشكيل شده‌اند با مصرف برق كم به مدت طولاني اطلاعات را نگهداري مي‌كنند و اطلاعات اين حافظه‌ها نياز به تازه شدن ندارد ، لذا سرعت آنها بيشتر از Ram های پویا است . لازم به ذكر است که پس‌از قطع جريان برق اطلاعات اين RAMها پاك مي‌شود. در كامپيوترهايي كه امروزه در بازار یافت می شوند RAMها از نوع Static RAM هستند. همچنين گفتني است RAMهاي قديمي‌تر كه اندازة كوچكتري داشتند با نام SIMM و RAMهاي كنوني كه بزرگتر هستند را با نام DIMM مي‌شناسند.

در حال حاضر دو نوع RAM در بازارهاي كامپيوتر يافت مي‌شود. يك نوع SDR و ديگري DDR.
RAMهاي SDR داراي خطوط انتقال یا BUS ضعيف‌تري هستند و در نتيجه سرعت كمتري دارند، مقدار ظرفيت اين RAMها تا چند سال گذشته 16، 32و 64 مگابايت بود و در حال حاضر بيشتر ظرفيت‌هاي موجود ، در رِنجِ 128، 256 و 512 مگابايت هستند. گفتني است BUS اين نوع RAM در محدودة 66، 100و 133مگاهرتز است.
RAMهاي DDR داراي BUS، 266، 300، 333 و 400 مگاهرتز بوده و به همين دليل سرعت بيشتري نسبت به RAMهاي SDR دارند، مقدار ظرفيت اين نوع RAMها به دليل حضور نسبتا تازه در بازار، 256 و 512 مگابايت و يك گيگابايت است.
تفاوت ظاهري اين دو نوع RAM در برشهايي است كه روي پايه‌هاي آنها مشاهده مي‌شود، SDRAMها داراي 2 برش روي پايه‌هايشان هستند در حاليكه RAMهاي DDR تنها يك برش بر روي پايه دارند.
هنگامي‌که مي‌خواهيد يک RAM بخريد، قبل از انتخاب RAM ، بايد Main Board انتخاب شده‌باشد . سپس براساس نوع پشتيباني RAM توسط Main Board ، نوع RAM را که DDR يا SDR مي باشد مشخص مي نماييم . در مرحله بعد بايستي با توجه به مقدار Bus پشتیبانی شده از طرف مادربرد ، RAM را انتخاب نمود. بهترين حالت، انتخاب مقداري برابر براي RAM است. انتخاب مقدار بيشتر براي RAM ، تفاوتي در ميزان کارايي سيستم ندارد و انتخاب مقدار کمتر علاوه بر پايين آوردن کارايي کامپيوتر، گاهي ممکن است مشکلاتي را نيز از قبيل اشکال در عملکرد صحيح سيستم، به وجود مي‌آورد.

nakhoda_abbas